۴ صنعت الکترونیک در ایران
۴.۱ شبکه آزمایشگاههای میکروالکترونیک ایران
۴.۲ مشکلات مدیریتی
۴.۳ مشکلات محیطی
۴.۴ مشکلات حوزه ساخت
۴.۵ ضعف مدیریت دانش بین آزمایشگاهها
۵ برنامه کارشناسی مهندسی الکترونیک
۶ منابع
۷ پیوند به بیرون
رشتۀ مهندسی الکترونیک
مهندسی برق هنوز هم مهندسی الکترونیک را در دانشگاهها تحت پوشش قرار میدهد و فارغالتحصیلان، مهندس برق لقب میگیرند. برخی بر این باورند که «مهندس برق» باید برای کسانی به کار رود که در مهندسی قدرت و جریانهای بالا یا مهندسی فشار قوی تخصص دارند. در حالی که گروهی دیگر معتقدند که مهندسی قدرت تنها یکی از شاخههای مهندسی برق است. در سالهای اخیر رشتههایی جدید و جداگانه همچون مهندسی اطلاعات و مهندسی سیستمهای مخابراتی را شاهد بودهایم که در گروههای آموزشی تحت همین نامها تحصیل میشوند. بیشتر دانشگاههای اروپایی مهندسی برق را برای مهندسان قدرت استفاده کرده و میان مهندسی برق و الکترونیک تفاوت قائلند. در آغاز دهه ۱۹۸۰ نیز واژه مهندسی کامپیوتر معمولاً برای اشاره به الکترونیک و مهندسی اطلاعات استفاده میشد.
پیشینه مهندسی الکترونیک
انیاک، کامپیوتر ساخته شده در سال ۱۹۴۶ (۱۳۲۴ شمسی)
مهندسی الکترونیک به عنوان یک حرفه از پیشرفتهای فنی در صنعت تلگراف در قرن ۱۹ و صنایع رادیو و تلویزیون در قرن ۲۰ حاصل شد. مردم به رادیو به خاطر جاذبه فنی؛ اول به خاطر دریافت و سپس انتقال اطلاعات علاقهمند شدند. بسیاری از مردمی که در دههٔ ۱۹۲۰ به رادیو و تلویزیون رفتند تنها آماتورهای دوره قبل از جنگ جهانی اول بودند. شاخه جدید مهندسی الکترونیک تا حد زیادی از پیشرفت تلفن، رادیو، تجهیزات تلویزیون و مقدار زیادی از توسعه سیستمهای الکترونیکی در طول جنگ جهانی دوم از جمله رادار، سونار، سیستمهای ارتباطی و مهمات پیشرفته و سیستمهای جنگافزاری حاصل شد. در مدت این سالها این موضوعات به عنوان مهندسی رادیو شناخته میشدند و تنها در اواخر دهه ۱۹۵۰ استفاده از واژه مهندسی الکترونیک آغاز شد. در همین هنگام آزمایشگاههای الکترونیک (برای نمونه آزمایشگاه بل در ایالات متحده آمریکا) ایجاد شدند و با استفاده از کمک هزینههای شرکتهای بزرگ صنایع رادیو، تلویزیون، و دستگاههای تلفن، شروع به تولید سلسله پیشرفتهایی در الکترونیک کردند. در سال ۱۹۴۸ ترانزیستور روی کار آمد و در سال ۱۹۶۰، مدارهای مجتمع انقلابی در صنعت الکترونیک برپا کردند.[۲][۳] در انگلستان موضوع مهندسی الکترونیک به صورت مجزا از مهندسی برق به عنوان مدرک دانشگاهی در حدود سال ۱۹۶۰ اضافه شد. قبل از آن، دانشجویان مهندسی و موضوعات مرتبط همچون رادیو و تلویزیون، مجبور بودند تا در سازمانهای آموزش برقی ثبت نام کنند که درسهای مربوط به الکترونیک نداشت. مهندسی برق نزدیکترین موضوعی بود که میتوانست با مهندسی الکترونیک همطراز قرار گیرد. اگرچه همسانی موضوعات تحت پوشش (بجز ریاضیات و الکترومغناطیس) تنها در سال اول دوره تحصیل سه ساله به طول میانجامد.
الکترونیک جدید
یک نمونه چیپ الکترونیکی SMD (فناوری نصب سطحی)
در سال ۱۸۹۸ نیکولا تسلا اوّلین ارتباط رادیویی را به نمایش عموم درآورد.[۴][۵] وی جزئیات مبادی و اصول ارتباط رادیویی را نمایش و شرح داد. در سال ۱۹۰۴ جان آمیروز فلمینگ، اولین استاد مهندسی برق در کالج لندن، اولین لامپ خلاء (دیود) را اختراع کرد.[۶] یک سال بعد در سال ۱۹۰۶ رابرت فون لیبن و لی-د-فارست بهطور مستقل لامپهای تقویتکنندهای را ساختند که لامپ سه قطبی نامیده میشد. آغاز الکترونیک معمولاً با اختراع لامپ خلاء توسط لی د فارست در ۱۹۰۷ در نظر گرفته میشود. در مدت ۱۰ سال، دستگاه او در فرستندهها و گیرندههای رادیویی همچون سیستمهایی برای تماسهای تلفنی راه دور استفاده میشد.[۷] در ۱۹۱۲ ادوین هاوارد آرمسترانگ تقویتکننده ریجنراتیو فیدبک[۸] و نوسانساز را اختراع نمود. او همچنین گیرنده رادیو سوپرهیترودین را اختراع کرد که میتوان آن را پدر رادیوی پیشرفته امروزی نامید. لامپهای خلاء به مدت ۴۰ سال به عنوان دستگاههای تقویتکننده مطرح بودند. تا اینکه محققانی که برای ویلیام شاکلی در آزمایشگاه بل در حال فعالیت بودند، ترانزیستور را در سال ۱۹۴۷ اختراع کردند.[۹] در همین سالها رادیوهای ترانزیستوری، همچنین ساخت کامپیوترهای بزرگ و قدرتمند ممکن شد. ترانزیستورها کوچکتر بودند و برای کار به ولتاژ کمتری احتیاج داشتند. پیش از اختراع مدارهای مجتمع در سال ۱۹۵۹، مدارهای الکترونیکی از قطعات جدا از هم ساخته میشد که میتوانست با دست، دستکاری شود. مدارهای غیر یکپارچه به فضای بیشتری احتیاج داشته و مصرف توان بالاتری داشتند، خطای بیشتر و همچنین سرعت پایینتری داشتند؛ گرچه هنوز در کاربردهای ساده استفاده میشوند. در مقابل مدارهای مجتمع تعداد زیادی، گاهی میلیونها، قطعه ریز الکتریکی، و عمدتاً ترانزیستور، را در یک تراشه کوچک در حدود اندازه یک سکه بستهبندی میکنند.
منبع:wikipedia
نظرات شما عزیزان: